Supervisie

Ben je coach, therapeut, hulpverlener of werk je anderszins met mensen, wees welkom om supervisie te volgen. Dat kan individueel of samen met anderen. In groepjes (van maximaal 4 personen) kan je ook weer van elkaar leren. Je kan persoonlijke vragen inbrengen, een vraag over een cliënt of werksituatie. Ook in supervisie wordt met het lichaam en ervaringsgericht gewerkt. We brengen de vraag altijd weer terug naar jouw eigen proces.

Online supervisie behoort ook tot de mogelijkheden.

Zelf ben ik ruim 20 jaar geleden gestart met het volgen van supervisie. Ik zie daar nog steeds de meerwaarde van in om mijzelf als mens en als professioneel therapeut te blijven ontwikkelen. Supervisie heeft er bij mij vooral toe bijgedragen dat mijn zelfvertrouwen is gegroeid en ik mijn werk met nog meer plezier ben gaan doen.

In het werken met mensen worden we regelmatig geraakt. Wanneer we daar ons niet bewust van zijn kan dit invloed hebben op de relatie met de ander. Er kan dan ruis ontstaan in het contact waardoor de samenwerking minder lekker loopt. Zie hoe snel het bijvoorbeeld in intieme relaties kan escaleren. Zodra de een zich minder prettig voelt in het contact, zal de ander vaak zodanig reageren waardoor het contact eerder verslechtert dan verbetert.

In werksituaties is het niet anders en kunnen we altijd blijven leren. Niet alleen over de ander maar met name ook over onszelf. Leren hoe wij en vooral ons lichaam in bepaalde situaties reageert zodat we eerder kunnen herkennen wanneer we geraakt worden. Als we dat niet doen vervallen we in oude bekende patronen die ervoor zorgen dat we onze eigen pijn niet hoeven voelen. En hoe wil je dat de ander zich voor je opent wanneer jijzelf niet echt openstaat voor je eigen pijn..

Een van die bekende patronen is bijvoorbeeld wanneer wij als therapeut hard gaan werken (voor de ander), snel een oplossing willen vinden om de cliënt van zijn pijn te verlossen. De cliënt zal dat onbewust voelen en automatisch of meer zijn best gaan doen en harder gaan werken. Of juist minder mee gaan werken omdat jij het werk toch al(weer) voor hem doet. Deze ‘hulpeloze cliënt’ zal zich daardoor eerder nog meer hulpeloos en gefrustreerd gaan voelen. In beide gevallen zorgt dit doorgaans voor meer spanning in het contact en houden we oude patronen onbewust in stand die we juist zo graag zouden willen doorbreken.

Aangezien we allemaal onze blinde vlekken hebben en als therapeut of hulpverlener niet met onze eigen sores bij onze cliënten terecht kunnen, is het in ons vak raadzaam om regelmatig supervisie te volgen. Samen met een supervisor kan je ontdekken hoe je je nog verder kunt ontwikkelen en professionaliseren.

‘Als therapeut krijg je ‘alle hoeken van de kamer’ te zien bij patiënten die als kind alle hoeken van de kamer hebben gezien.’

Nel Draijer